اعتبار مالیاتی و شرکت های خصوصی در هند
مقدمه
اهمیت نوآوری بخش خصوصی برای رشد اقتصادی و رفاه به خوبی ثابت شده است. تلاش های مخاطره آمیز نوآوری باعث افزایش هزینه نهایی در تحقیق و توسعه می شود، و یا منجر به سرمایه گذاری در فعالیت های تحقیق و توسعه و در نهایت شکست در بازار می شود.
دولت در سراسر جهان طرح های مختلفی از جمله کمک هزینه های تحقیقاتی، وام ها، سرمایه های خطر پذیر، مشوق های مالیاتی و موارد مشابه به آن را شروع تا جو اقتصادی مناسب برای نوآوری در بازار های شکست خورده هموار شود، که اکثر طرح ها به نتیجه می رسد
در سال 2016 طبق آمار اقتصادی که جمع آوری شده از عملکرد اقتصادهای پیشرفته به این نتیجه رسیدن برای سرعت بخشیدن به اقتصاد فقط با حمایت شرکت های خصوصی امکان پذیر است.
توضیحات
کشورهای در حال توسعه نیز از این الگو پیروی می کنند. هند یکی از این کشورها است از دهه 1990 ترکیبی از سیاست های صنعتی و نوآوری را اتخاذ کرده است با هدف ایجاد سیستم ملی نوآوری در 1999–2000، آن طرح اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه خود را برای ارتقا نوآوری شرکت معرفی کرد.
طرح اعتبار مالیاتی تحقیق و توسعه در هند
هند، طرح تشویقی مالیاتی تحقیق و توسعه مبتنی بر حجم را ارائه می دهد، اعتبارات مبتنی بر حجم برای کلیه هزینه های واجد شرایط تحقیق و توسعه اعمال می شود. سرمایه و درآمد که توسط واحدهای تحقیق و توسعه داخلی انجام شده است.
طرح این است DSIR واحدهای تحقیق و توسعه داخلی که توسط صنعت شرکت در هند تاسیس شده است با ثبت اطلاعات در مرکز تحقیق و توسعه داخلی توسط DSIR الزامی است، واجد شرایط بودن مشوق مالیات تحقیق و توسعه شده و پس از شناسایی توسط DSIR واحد تحقیق و توسعه بسته به نیاز داخلی به شرکت ها آنها را الویت بندی می کند.
در زمینه تولید داروها، تجهیزات الکتریکی، رایانه، تجهیزات ارتباط از راه دور، مواد شیمیایی، ساخت هواپیما و هلیکوپتر، اتومبیل و قطعات خودرو و غیره
واحدهای تحقیق و توسعه باید با برنامه های DSIR کاملاً مشخص عمل کنند که منجر به توسعه محصولات یا فن آوری های نوآورانه می شود.
نتیجه گیری
هند با با برنامه ریزی و ترغیب شرکت های نوپا برای تحقیق و توسعه توانسته در فناوری های جدید پیشرفت کند تا به منطقه نو ظهور در تکنولوژی در منطقه تبدیل شود.
منبع : مقاله
R&D tax credit and innovation: Evidence from private firms in india